رفتار درمانی دیالکتیکی یا DBT چیست؟

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) نوعی روان درمانی برپایه‌ی رویکردهای شناختی-رفتاری است که بر ابعاد روانشناختی درمان تمرکز دارد. این رویکرد بر مبنای نظریه‌ای‌ست که می‌گوید: برخی انسان‌ها نسبت به برخی موقعیت‌های احساسی، واکنش‌های شدید‌تر و خارج‌ از قاعده نشان می‌دهند؛ به‌ویژه در روابط عاشقانه، خانوادگی و دوستانه. برمبنای نظریه‌ی DBT برخی افراد در موقعیت‌های این‌ چنینی بسیار سریع‌تر از افراد عادی برانگیخته می‌شوند، در نتیجه محرک‌های احساسی بیشتری در آنها فعال می‌شود و به زمان خیلی بیشتری برای بازگشت به حالت عادی نیاز دارند.

هدف دوره

رفتار درمانی دیالکتیکی(DBT) نوعی درمان شناختی- رفتاری است. اهداف اصلی آن این است که به مردم بیاموزد چگونه در لحظه زندگی کنند و راه های سالم برای کنار آمدن با استرس ، کنترل احساسات و بهبود روابطشان با دیگران ایجاد کنند.

تواناییهای مورد انتظار دانشپذیرفتگان دوره

• شناخت و بکارگیری مفاهیم عمومی مشاوره
• انجام مذاکرات حرفه ای و برقراری ارتباط مؤثر با مراجعه کنندگان

شرایط ورود به دوره (پیش‌نیازهای ورود)

دارا بودن حداقل مدرک کاردانی ترجیحاً در رشته های مشاوره، روانشناسی، علوم تربیتی و علوم اجتماعی

نحوه پذیرش دانشپذیر

1- مصاحبه

محتوای دوره

ویژگی‌های کلیدی رفتار درمانی دیالکتیکی

• حمایت مداری
• شناخت محوری
• همکاری

سایر اطلاعات تکمیلی

Dialectical Behavior Therapy مخفف dbt که به معنی رفتار درمانی دیالکتیک می باشد .

در این روش به صورت هفتگی با بیماران ملاقات می شود و هدف از درمان بهبود مهارت های بین فردی و کاهش رفتارهای خود تخریبی است که از طریق فنونی نظیر توصیه، کاربرد استعاره، داستان گویی و رویارویی (confrontation) و روش های دیگر انجام می شود.

این روش خصوصاً به بیماران دچار اختلال شخصیت مرزی کمک می کند تا به احساسات دوسوگرایانه ای که مشخصه این اختلال است بپردازند.

دکتر مارشا لینهان (Marsha Linehan) بنیانگذار این روش درمانی است.

رفتار درمانی دیالکتیک بر این نظریه لینهان استوار است که این بیماران نمی توانند تجربیات هیجانی خود را شناسایی کنند و قادر به تحمل ناکامی یا طرد نیستند.

در DBT همچون سایر رویکردهای رفتاری فرض بر این است که همه رفتارها (از جمله احساسات و افکار) آموخته می شوند و بیماران دچار اختلال شخصیت مرزی به گونه ای رفتار می کنند که تقویت کننده و حتی پاداش دهنده رفتارشان (صرفنظر از میزان غیرانطباقی بودن آن) است.

درمان dbt

کارکردهای رفتار درمانی دیالکتیک

بنیانگذار DBT معتقد است در این درمان 5 کارکرد اساسی وجود دارد:

• تقویت و گسترش ذخیره الگوهای رفتاری ماهرانه؛
• بهبود انگیزه فرد برای تغییر از طریق کاهش تقویت رفتار غیرانطباقی از جمله هیجان و شناخت معیوب و کژکار،
• اطمینان از تعمیم الگوهای رفتاری جدید از محیط درمانی به محیط طبیعی؛
• ساختار بخشی محیط به گونه ای که رفتارهای سازنده تقویت شوند نه رفتارهای معیوب؛
• تقویت انگیزهو قابلیت های درمانگر به گونه ای که درمان مؤثری انجام شود.

چهار روش درمانی در DBT عبارتند از:

• آموزش گروهی مهارت ها،
• درمان انفرادی
• مشاوره های آنلاین و تلفنی،
• تیم مشاوره.

سایر درمان های کمک عبارتند از دارو درمانی و بستری سازی که در موارد لزوم به کار می روند.